KİŞİSEL VERİLERİN KORUNMASINDA TÜRK CEZA MEVZUATI İLE BAZI AVRUPA HÜKÜMLERLE BAZI AVRUPA ÜLKELERİNDEKİ MEVZUATIN KARŞILAŞTIRILMASI
ÖZET: Kişisel verilerin korunması konusu hem hukuken yeni gelişen bir alan hem de teknolojik gelişmelerden etkilenen bir alan olmakla birlikte dinamik niteliktedir. Türkiye’deki kanuni düzenlemeler Avrupa ülkelerine nazaran yeni olup 5237 sayılı TCK’da ilgili hükümler 2004 yılından itibaren yürürlükte olsa dahi, yaptırımlar kişisel verinin tanımına ilişkin kanuni bir eksiklikten dolayı etkin olarak uygulanmamıştır. Avrupa ülkelerinde ise ceza kanunları çerçevesinde düzenlemeler yer almakla birlikte cezai hükümlerle ilgili olarak üye ülkelerin iç hukuklarında da kişisel verilerin korunmasına ilişkin düzenlemeler bulunmaktadır.
Anahtar kelimeler: kişisel verilerin korunması, cezai hükümler
ABSTRACT: The Protection of personal data law is an area which newly improving and it is affected from technological developments. Therefore, it is dynamic area. Turkish regulations are generally newer than European countries. The Turkish Criminal Code no.5237 is has provisions about this issue however, they are not effective because of the legal deficiency. In European countries, Criminal codes include some provisions about the penalties but generally member states’ data protection acts regulate criminal provisions.
Keywords: personal data protection, criminal provision
- GİRİŞ
Kişisel verilerin korunması kapsamında ceza hukukuna başvurulmasının amacının anlaşılabilmesi için öncelikle ceza hukukunun genel olarak amacının ne olduğuna kısaca bakmak gerekmektedir. Ceza hukukunun önleyici, caydırıcı ve eğitici amaçları bulunmaktadır.[1] Ayrıca ceza hukukuna başvurulabilmesi için pür şahsi bir zararın değil kamusal yönü de olan bir zararın olması gerekmektedir. AİHS 8. madde ve T.C. Anayasası’nın 20. maddesi ile güvence altına alınan hakların korunması kamu açısından önem arz etmektedir. Bu sebeple gelişmiş veya gelişmekte olan ülkelerin kiminde para cezasıyla kiminde ise hapis cezası yoluyla kişisel verilerin korunmasını ihlal edici davranışlar cezalandırılmaktadır.
Türk Hukuku’nda kişisel verilerin korunmasını sağlayıcı cezai hükümler 2004 tarihli Türk Ceza Kanunu’nda olsa da kişisel verinin tanımına ilişkin eksiklikten dolayı etkili bir biçimde uygulanamamıştır. 7 Nisan 2016 tarihli Kişisel Verilerin Korunması Kanunu’ndan sonra ise konu ile ilgili çok büyük ilerleme kat edilmiştir. TCK uyarınca 135 ila 140. maddelerde kişisel verilerin korunması aleyhindeki fiillere hapis cezası öngörülmektedir.
Avrupa ülkelerinde ise kişisel verilerin korunmasına ilişkin çalışmalar oldukça erken başlamış olmakla birlikte teknolojik gelişmelerin hızının da etkisiyle dinamiklik sürmektedir. Avrupa Birliği’ne üye devletlerde tüzükler aracılığıyla yeknesak bir koruma sağlanmaya çalışılmaktadır. Zira tüzükler doğrudan uygulanır niteliğe sahiptir.[2] Kişisel verilerin korunması konusu ile ilgili en güncel düzenleme olarak General Data Protection Regulation (GDPR) 25 Mayıs 2018 tarihinde Avrupa Birliği nezdinde yürürlüğe girmiştir. GDPR hükümlerinin AB ülkelerinin iç hukukuna aktarılması kapsamında GDPR’ın yaptırımları düzenleyen 84. maddesinde cezaların “etkili”, “orantılı” ve “caydırıcı” olması gerektiği belirtilerek üye devletlere takdir yetkisi bırakılmıştır. Ceza hukukunun kamu ile doğrudan ilişkili yönü sebebiyle cezalarda yeknesaklığa gidilmemesi isabetli olmuştur.
İşbu çalışmada Türk Hukukundaki cezai hükümlerden bahsedildikten sonra Avrupa Birliği’nin üç önemli üye ülkesi olan Fransa, Almanya ve İngiltere Hukuklarındaki cezai hükümlerden kısaca bahsedilecektir. Daha sonra Türk Hukuku ile AB üye devletlerinin hukukundaki cezaların düzenleniş biçimi, benzer suçlara verilen cezalar açısından karşılaştırmalı olarak ele alınacaktır.
- Türk Hukukundaki Cezai Hükümler
- Kişisel verilerin korunmasıyla doğrudan ilişkili hükümler
Kişisel Verilerin Korunması Kanunu’nun 17. maddesi, kanunun suç doğuracak şekilde ihlal edilmesi durumunda Türk Ceza Kanunu’nun 135 ila 140. maddesi arasındaki hükümlerine başvurulacağını belirtmiştir. Kanun koyucu kabahatleri bu kanunda düzenlerken suç söz konusu olduğunda TCK hükümlerine atıf yapmıştır.
TCK’da düzenlenen ilk suç kişisel verilerin kaydedilmesi suçudur. Kişisel verilerin kaydedilmesinin basit hali düzenlendikten sonra ikinci fıkrada hangi verilerin kaydedilmesinin suçun nitelikli hali olacağı konusunda düzenleme yapılmış ve nitelikli hale verilecek ceza da belirtilmiştir.
Kişisel verilerin kaydedilmesi
Madde 135- (1) Hukuka aykırı olarak kişisel verileri kaydeden kimseye bir yıldan üç yıla kadar hapis cezası verilir. (2) Kişisel verinin, kişilerin siyasi, felsefi veya dini görüşlerine, ırki kökenlerine; hukuka aykırı olarak ahlaki eğilimlerine, cinsel yaşamlarına, sağlık durumlarına veya sendikal bağlantılarına ilişkin olması durumunda birinci fıkra uyarınca verilecek ceza yarı oranında artırılır. |
TCK’nın 136. maddesi kişinin özel hayatının bir parçası kabul edilen verilerinin daha çok kişiye ulaşmasına sebebiyet verecek fiilleri cezalandırmıştır.
Verileri hukuka aykırı olarak verme veya ele geçirme
Madde 136- (1) Kişisel verileri, hukuka aykırı olarak bir başkasına veren, yayan veya ele geçiren kişi, iki yıldan dört yıla kadar hapis cezası ile cezalandırılır. |
TCK’nın 137. maddesi ise kamunun haklı güvenini edinmiş kamu görevlisinin ve de bu suçu işlemesi kolay olanların suçunu diğer pek çok suçta olduğu gibi nitelikli suç kabul etmiştir.
Nitelikli haller
Madde 137- (1) Yukarıdaki maddelerde tanımlanan suçların; a) Kamu görevlisi tarafından ve görevinin verdiği yetki kötüye kullanılmak suretiyle, b) Belli bir meslek ve sanatın sağladığı kolaylıktan yararlanmak suretiyle, işlenmesi halinde, verilecek ceza yarı oranında artırılır. |
TCK’nın 138. maddesinde kişisel verilerin belirsiz süreyle elde tutulması da engellenmek istenmiştir. Ayrıca Kişisel Verilerin Korunması Kanunu madde 17/2 ye göre talep üzerine kişisel verileri yok etmeyenler de bu hüküm uyarınca ceza alacaktır.
Verileri yok etmeme
Madde 138- (1) Kanunların belirlediği sürelerin geçmiş olmasına karşın verileri sistem içinde yok etmekle yükümlü olanlara görevlerini yerine getirmediklerinde bir yıldan iki yıla kadar hapis cezası verilir. (2) Suçun konusunun Ceza Muhakemesi Kanunu hükümlerine göre ortadan kaldırılması veya yok edilmesi gereken veri olması hâlinde verilecek ceza bir kat artırılır. |
TCK’nın 139. maddesine göre söz konusu suçlar şikayete bağlıdır.
Şikayet
Madde 139- (1) Kişisel verilerin kaydedilmesi, verileri hukuka aykırı olarak verme veya ele geçirme ve verileri yok etmeme hariç, bu bölümde yer alan suçların soruşturulması ve kovuşturulması şikayete bağlıdır. |
- Türk Ceza Kanunu’nda Kişisel Verilere Koruma Sağlayan Diğer Hükümler:
Kişiler arasındaki etkileşimleri koruyan haberleşme özgürlüğü kapsamında TCK’nın 132. maddesi kişisel veri de olabilecek diyalogları korumaktadır. Aynı şekilde kişiler arasındaki konuşmaların dinlenmesi ve kayda alınması suçu da bir kişisel veri olan ses kaydını korumaktadır. 134. maddede düzenlenen özel hayatın gizliliğini ihlal suçu kişinin ses ve görüntüsünü ihlali de içerdiğinden kişisel verilerin korunmasıyla ilişkilidir. [3] TCK’nın 243. maddesinde belirtilen bilişim sistemine girme, sistemi engelleme, bozma, verileri yok etme veya değiştirme suçları ilgili sistemdeki kişisel verilerle ilişkili olmaları halinde kişisel verilerin korunmasını sağlayabilmektedir. Bu düzenlemeyle sistemdeki veriler ele geçirilmese dahi verilere yetkisiz erişilmesi suç kabul edilmiştir. Bu yetkisiz erişim sonucu kişisel verilerin kaydedilmesi halindeyse 243. maddeyle 135. suç arasında geçitli suç ilişkisi olduğundan 135.madde uygulanır.
- Avrupa’daki Bazı Ülkelerin Düzenlemeleri
- İngiltere
İngiltere’de Bilgi Komiserliği Ofisi (ICO) kişisel verilerin korunması hususundaki yetkili kurumdur. İngiltere GDPR’a en hızlı uyum sağlayan ülkelerden biridir. 1984 ve 1998 tarihli veri koruma kanunlarından sonra 2018 tarihli veri koruması kanunu çıkartılmıştır. Bu kanunla GDPR’a ek olarak akademik araştırma çocuk koruması finansal hizmetler konularında kapsamlı düzenlemeler yapılmıştır. [4] ICO’ nun cezalandırma konusunda çeşitli yetkileri vardır. Komisyonun gücünün sağlanmasında veri sorumlularına gönderilen uyarılar önemli rol oynamaktadır.[5] Bu uyarıların ne şekilde yapılacağı ve türleri 149. maddede düzenlenmiştir. Söz konusu uyarılar; uyarılar, özel uyarılar ve zorlayıcı uyarılar olmak üzere üçe ayrılmaktadır. Verileri koruma kanunu bu kanuna göre suç olan fiillere para cezası verilmektedir. İngiltere veri koruma komisyonu cezayı en son tedbir olarak düşünmektedir.[6] Veri koruma kanunu 197’ye göre suç işlenmesi halinde soruşturmayı başlatmakta komisyon ve savcılık yetkilidir. İngiltere’nin Anglo Sakson ülkesi olmasının da etkisiyle kişisel verilere atfedilen ekonomik değer diğer Avrupa ülkelerinden ağırdır. Veri koruma kanunu 196. maddede cezalar düzenlenmiştir. [7] Sulh ceza mahkemesinde para cezasının üst limiti 5000£ iken asliye ceza mahkemesinde üst sınır yoktur. Hükümetin talebi halinde kişisel verilerle ilgili hapis cezası da söz konusu olabilmektedir.
Veri koruma kanununun 170. maddesinde kusurlu şekilde veri sorumlusunun rızası olmadan kişisel verilerin elde edilmesini bir suç olarak düzenlenmiştir. Ancak İngiliz yasa koyucusu bu fiilin suç kabul edilmediği istisnai durumları da düzenlemiştir. Ayrıca İngiliz veri koruma kanunu 184. madde’de[8] Türk hukukundaki veri koruma Kanunu’nda öngörülmemiş kişisel verileri vermeye mecbur etmek suçu bulunmaktadır. Bir verinin ilgili kişinin rızası olmadan alınması kadar iradesinin baskı altına alınması suretiyle alınması da istenmeyen bir davranıştır. Dolayısıyla yaptırıma tabi tutulması isabetli olmuştur.
- Almanya:
Almanya’da verilerin korunmasına yönelik çalışmayı Veri Koruma ve Bilgi Özgürlüğü Komiseri yapmaktadır. Almanya Avrupa’daki en kısıtlayıcı veri koruma kanunlarından birisine sahiptir. [9] Ülke çapında ilk veri koruma kanununu 1977 yılında çıkartmıştır. Ancak Almanya Avrupa düzenlemelerine uyum konusunda oldukça yavaş kalmaktadır. 95/46/AT Sayılı yönergeyle kanunlarını uyumlu hale getirmekte geç kaldığı için Avrupa Komisyonu tarafından dava açılacağı dahi söylenmiştir. [10]
Alman Veri Koruma Kanunu’nda iki tür ceza öngörülmüştür. Kanun’un 42. maddesinde adli cezalar 43. maddesinde ise idari cezalar açıklanmıştır.[11] Alman Veri Koruma Kanunu’nun bu maddesine göre TCK 136’ ya benzer, veri elde edilmesine ilişkin bu suç için 3 yıla kadar hapis cezası yahut para cezası öngörülmüştür. Kişisel verileri ticari amaçlı olarak erişilebilir kılmayı da Alman mevzuatı suçun kapsamına sokmuştur. Alman Veri Koruma Kanunu’nun 42. maddesinin 2.fıkrası ise Türk Ceza Kanunu’nun 135. maddesine benzer bir düzenleme içermekte olup 2 yıla kadar hapis cezası öngörmektedir. Alman Veri Koruma Kanunu’ndaki suçların da soruşturulması Alman Ceza Kanunu’nda ve TCK’da veriyle ilgili suçlarda olduğu gibi şikâyete bağlıdır. Ancak şikayeti yapabilecek makamlar da belirtilmiş, suçun mağduruyla kısıtlı tutulmamıştır.
Alman Ceza Kanunu kişisel verilerin korunmasına karşı işlenen suçlara yaptırım öngörmüştür. Kişisel verilerin korunmasıyla doğrudan ilişkili olan Alman Ceza Kanunu’nun 202a maddesindeki veri casusluğuna dair düzenleme içermekte olup 3 yıla kadar hapis ya da para cezasıyla cezalandırılır. 202b maddesindeyse veri hırsızlığı düzenlenmiştir. Bu suçun cezası da 2 yıla kadar hapis veya para cezası olarak öngörülmüştür. Alman Ceza Kanunu’nda veri tanımlaması yapılmamıştır. Verinin kapsamı da kişisel verilerle sınırlı tutulmamış her türlü veri kanunun kapsamına dâhil edilmiştir. Yine Alman Ceza Kanunu 201. maddesinde kişiler arası konuşmaların özelliğini ihlal etmeyi de suç saymıştır. [12] TCK 133 ile paralel olan bu düzenleme bir kişisel veri olan ses kaydının korunmasını sağlamıştır. Özel sırların ihlali başlıklı 203. maddede kişisel veriyle sınırlı olmasa da kişisel verileri de koruma kapsamına almıştır. Bu suçun cezası olarak 1 yıla kadar hapis veya para cezası olarak öngörülmüştür.[13]
- Fransa:
Fransız Anayasa’sında açık bir kişisel verilerin korunması hakkı olmamakla birlikte Fransız Anayasa Mahkemesi 1994 yılında Anayasa’da örtülü bir şekilde bu hakkın korunduğunu belirtmiştir.[14] İlgili otorite olan ve 1978’de kurulan Fransız Veri Koruma Komisyonu (CNIL) devletin hiçbir kurumundan emir almamaktadır.[15] Fransız Ceza Kanunu veri korumaya yönelik caydırıcı cezalar içermektedir. Fransız Ceza Kanunu’nun 117. maddesinde kanunun getirdiği yükümlülüklere aykırı şekilde kişisel verileri işleyen veya işlenmesine sebep olan kişiler hakkında 5 yıl hapis ve 300,000 € para cezası öngörülmektedir. Fransız veri koruma kanununun 45. maddesindeki[16] suçlar da bu madde kapsamında değerlendirilmiştir.[17] Ayrıca Fransız kişisel verileri koruma kanunu 47. madde de ihlal derecesine göre alınacak cezalar belirtilmiştir. Veri koruma kanunu 45. Maddeye göre CNIL’in düzenlemelerine uymayanların uyarılması, uyulmazsa işlemi durdurmasını yahut verilen yetkinin geri alınmasını emretmesi gerekmektedir. Bu emre uyulmazsa Fransız Ceza Kanunu uyarınca suç işlenmiş olacaktır. Fransız Ceza Kanunu’nun 226-16-1 maddesi milli kimlik numarasının işlenmesini de özel olarak düzenlemiş fakat aynı cezaya tabi tutmuştur.
Fransız Ceza Kanunu’na göre Fransız Veri Koruma Kanunu’nun 34. maddesindeki tedbirlere uyulmaması da 5 yıl hapis ve 300,000 € para cezasıyla cezalandırılır. TCK’ya göre özel nitelikte kişisel veri olan kişilerin ırksal kökeni, politik, filozofik veya dini görüşleri, sendika ilişkileri veya sağlık veya cinsel seçimiyle ilgili kişisel verilerin elektronik hafızaya kaydedilmesi 5 yıl hapis ve 300,000 € para cezasıyla cezalandırılmaktadır. Verilerin işlenmesine dair suçlar Fransız Ceza Kanunu 226. maddesinde detaylı olarak düzenlenmiş[18] olmasına rağmen hassas nitelikli kişisel verilerin korunması özel yaptırımlara tabi tutulmamıştır.[19] Kişisel verilerin tamamının aynı kategoride olması cezalar arasında orantısızlık oluşturacağından bu uygulama eleştirilmektedir. Ayrıca elektronik kayıt özel olarak belirtilmiş olmasına rağmen ceza üst limitini arttırmamıştır. Oysaki elektronik verinin aktarılması ve saklanması daha kolay olduğundan ceza üst limitini arttırması beklenirdi.
Kişisel verilerin saklanması veya işleme amacından farklı şekilde işlenmesi 5 yıl hapis ve 300,000 € para cezasıyla cezalandırılmaktadır. Fransız Ceza Kanunu’nun 226-22 maddesine göre topladığı kişisel verileri kaydederken, sınıflandırırken, naklederken veya herhangi farklı bir şekilde işlerken, ilgili kişinin itibarını zedeleyecek, özel hayatının mahremiyetine zarar verecek şekilde açıklayan ilgilinin rızası olmadan üçüncü kişilerle paylaşanlar 5 yıl hapis ve 300,000 € para cezası ile cezalandırılmaktadır. Ancak bu fıkradaki fiillerin ihmal suretiyle yapılması halinde 3 yıl hapis cezası 100,000 € para cezası ile cezalandırılmaktadır.[20]
Fransız Veri Koruma Kanunu 51. maddeye göre CNIL’ in faaliyetlerini engellemek de 1 yıl hapis ve 15,000 € para cezası ile cezalandırılmıştır.[21] Fransız Veri Koruma Kanunu’nun 52. maddesine göre kişisel verilerin korunmasıyla ilgili bir ihlal halinde savcının veri koruma komisyonunu bilgilendirme yükümlülüğü bulunmaktadır.[22] Bu düzenlemeler veri koruma komisyonuna verilen ehemmiyeti göstermektedir.
- Türk Hukukundaki cezalar ile diğer ülkelerdeki cezaların karşılaştırılması
Türk Ceza Hukuku kapsamında benzer suçlara verilen cezaların üst sınırı Almanya’dan fazla olmakla birlikte Fransa’dan azdır. Örneğin TCK 136’da öngörülen suçun üst limiti dört yılken Alman veri koruma kanununda benzer suça verilen cezanın üst limiti üç yıldır. Fransa’daysa genel olarak öngörülen beş yıllık hapis cezası üst limittir. Fransa verdiği cezaların yüksekliği konusunda AB ülkeleri içinde de kişisel verileri en ağır yaptırımla koruyan ülkelerden biridir. Ayrıca Fransız veri koruma kurumunun faaliyetlerini engellemek bizde olduğu gibi sıradan bir idari kurumun çalışmasını engellemek kapsamına alınmamış özel olarak düzenlenmiştir. İngiltere’de kural olarak hapis cezası olmamakla birlikte üst sınırı belirsiz para cezaları öngörülmüştür. Bunun yanında İngiltere yasa koyucusu bazı hükümlerle verilerin korunumunu arttırmıştır. Veri koruma kanununda bulunan kişisel verileri vermeye mecbur etme suçu bunun en güzel örneğidir. Türk Hukuku’nda böyle bir suç olmayıp kişisel verileri koruma kurumu tarafından açık rızanın hizmet şartına bağlanması konulu ilke kararında ihlal olarak kabul edilmiştir.[23] Sadece Türk Hukuku’nda değil bu çalışmanın konusu olan diğer Avrupa ülkelerinde de açıkça düzenlenen böyle bir düzenleme yoktur.
- Sonuç
Kişisel verilerin korunmasına ehemmiyet verme noktasında Türkiye, Avrupa ülkelerine nazaran oldukça geride kalmıştır. TCK’daki düzenleme nispeten daha eski olsa da açık tanım olmadığından kullanılabilir olması 2016’yı bulmuştur. Kişisel verilerin korunması kanununun atfı sonucu TCK’da düzenlenen doğrudan kişisel verilerle ilgili hükümlerin yanında dolaylı yoldan kişisel verilerin korunmasını destekleyen hükümler de vardır. AB’nin GDPR’da belirlediği yönelik kriterinin caydırıcı, orantılı ve etkili olması sonucu AB üye ülkelerinde de her ülkenin kendi kamusal yapısına göre farklı cezalar vermesi mümkün olmuştur. Ancak bu cezaların üst limiti GDPR’ın 83. maddesinde düzenlenmiştir. Bunun yanında üye devletler kendi mevzuatları yoluyla farklı suçlar da belirleyebilmiştir.
Stj. Av. Kerime Toprak
[1] KAHVECİ, Nuri, Hukuk açısından Ceza Vermenin Teleolojik Boyutu, KSÜ İlahiyat Fakültesi Dergisi, 2003, s.21.
[2] TAPAN, Mehmet Nuri, Avrupa Birliği Hukuku’nun Kaynakları ve Ulusal Hukuka Etkisi, TBB Dergisi, 1998, s. 970.
[3] Korkmaz, Kişisel Verilerin Ceza Hukuku Kapsamında Korunması, 319
[4] İlgili sunuma ulaşmak için bakınız https://assets.publishing.service.gov.uk/government/uploads/system/uploads/attachment_data/file/711162/2018-05-23_Factsheet_1_-_Act_overview.pdf (Erişim Tarihi: 5.9.2018 )
[6] İngiliz Veri Koruma Komisyonunun sunumuna ulaşmak için bakınız https://ico.org.uk/media/fororganisations/documents/1068/data_sharing_code_of_practice.pdf (Erişim Tarihi: 6.9.2018)
[7] 2018 tarihli kanun metnine ulaşmak için bakınız http://www.legislation.gov.uk/ukpga/2018/12/pdfs/ukpga_20180012_en.pdf (6.9.2018)
[8] https://www.legislation.gov.uk/ukpga/2018/12/pdfs/ukpga_20180012_en.pdf (6.9.2018)
[9] KORKMAZ, s. 224
[10] KORKMAZ, s. 224
[11] Alman Veri Koruma Kanunu’nun İngilizce Metni için bakınız (Erişim Tarihi: 4.9.2018) https://www.gesetze-im-internet.de/englisch_bdsg/englisch_bdsg.html#p0335
[12] Alman Ceza Kanunu’nun İngilizce Metni için Bakınız. (Erişim Tarihi: 4.9.2018) https://ec.europa.eu/anti-trafficking/sites/antitrafficking/files/criminal_code_germany_en_1.pdf
[13] Korkmaz, 232
[14] Korkmaz, 217
[15] CNIL Resmi Web Sitesi https://www.cnil.fr/en/node/287 (Erişim Tarihi: 7.9.2018)
[16] Fransız Veri Koruma Kanunu https://www.cnil.fr/sites/default/files/typo/document/Act78-17VA.pdf
[17] Korkmaz, 220
[18] Fransız Ceza Kanunu İngilizce Metni için: https://www.legislationline.org/documents/section/criminal-codes/country/30/France/show (Erişim Tarihi: 6.9.2018)
[19] Korkmaz, 223
[20] Korkmaz, 222
[21] Korkmaz, 223
[22] Kanunun İngilizce metnine ulaşmak için: https://www.cnil.fr/sites/default/files/typo/document/Act78-17VA.pdf (Erişim tarihi: 20.09.2018)
[23] https://www.kvkk.gov.tr/Icerik/4214/Kurul-Kararlari (Erişim Tarihi: 7.9.2018)
Bir cevap yazın